14 lutego 1942 roku, rozkazem Wodza Naczelnego Polskich Sił Zbrojnych gen. Władysława Sikorskiego, utworzono Armię Krajową – największą konspiracyjną armię w okupowanej Europie. W 1944 roku jej szeregi liczyły ok. 400 000 żołnierzy. Podstawowym celem AK była walka o odzyskanie niepodległości. Podziemna armia zbroiła się, szkoliła, prowadziła dywersję i wywiad, przygotowując zbrojne powstanie narodowe.
W chwili największej zdolności bojowej, wiosną 1944 roku, siły Armii Krajowej liczyły około 380 tysięcy żołnierzy i oficerów.
Kolejnymi dowódcami AK byli: gen. Stefan Rowecki „Grot”, gen. Tadeusz Komorowski „Bór”, gen. Leopold Okulicki „Niedźwiadek”. Organem dowodzenia AK była Komenda Główna, która dzieliła się na wydziały ściśle wojskowe oraz komórki specjalne, jak Biuro Informacji i Propagandy (BIP), Kierownictwo Dywersji (Kedyw) i inne. AK powołała wojskowe sądy specjalne dla sądzenia osób popełniających przestępstwa: zdrady, szpiegostwa, denuncjacji, prześladowania ludności polskiej i czyny godzące w bezpieczeństwo AK. Struktura terytorialna AK opierała się na podziale na: wielkie obszary (odpowiednik regionów), w ramach których działały okręgi (odpowiednik województw), które były podzielone na obwody (odpowiednik powiatów). Na czelejednostek terytorialnych AK stali komendanci.
Polecam wykład Leszka Żebrowskiego na temat Armii Krajowej i Narodowych Sił Zbrojnych. Zamieszczam też inne wykłady Leszka Żebrowskiego – szukajcie też sami bo te wykłady są najlepszym źródłem wiedzy o polskim podziemiu.
film od: Zjednoczony Ursynów / Blogpressportal